Evet başlıktan da anlayacağınız gibi bugün blogum 2 yılını doldurdu, 3. yılımıza giriyoruz. Bu 3 yılda blogumu ziyaret eden 210.000’e yakın kişiye çok teşekkür ederim. Bu 134. yazım ve bugüne dek 2500’ü aşkın yorum yazılmış. Sadece Uzak Doğu hakkında yazdığım ve sık güncelleyemediğim halde ziyaretlerini esirgemeyen herkes, iyi ki varsınız. Ayrıca sadece okumakla kalmayıp yorum yazanlara da teşekkürler. Burda iyi kötü verdiğim emeğin tek karşılığı yorumlar olduğundan benim için -her blogcu için olduğu gibi- önemliler.
Bu iki yılda iyi kötü pek çok şey yaşadım, iyi kötü pek çok insanla tanıştım. Blogu ilk açtığımda Uzak Doğu blogları bu kadar yaygın değildi tabi, bir elin parmaklarını geçmiyordu. O zamanlar yazımızı birileri okusa da yorumlasa diye beklerdik. Şimdiki gibi hoşgeldin mesajları yağmadı tabi ama ben bu işten keyif aldığımdan yazmaya devam ettim. O zamanlar blog açanlar artık pek sık yazmasa da o ilk topluluğu seviyorum çünkü o zamanlar herkes birbirinin yazısını okuyabiliyor ve yorumlayabiliyordu. Şimdi şahsen yetişemiyorum ve çok üzülsem de artık blog okuyamıyorum. Ben okuyamasam da biliyorum ki sonradan aramıza katılanlar içinde çok sağlam arkadaşlar var. Bugün geldiğimiz nokta belli. Artık azınlık değiliz ki Jaejoong’u Türkiye’ye getirebiliyoruz. Buna hem seviniyor hem de üzülüyorum sanırım. Bir şeyi sevdiğini dünyaya haykırmak onlardan da aynısını duymak istersin ama sevmeye başladıkları anda kıskançlık peydah olur ya, o hesap.
İki yıl önce ilk kez blog yazmaya başladığımda tek bir blogum vardı ve o zaman sanırım daha asosyaldim, yazabiliyordum. Bu yıl daha sağlıklı bir yaşam sürdürmem ve daha fazla sosyalleşmem bloguma yaramadı tabi, bir köşede boynu bükük kaldı. Yine de ben Uzak Doğuyu sevmeye devam ettikçe, bu blog da varlığını sürdürecek. Ben Kdramalardan, Jrock’a, Kpop’tan Çin Sinemasına anlatmaya devam edeceğim.
Bugüne dek desteğini esirgemeyen, yanımda duran herkese, yorumlarını esirgemeyenlere, benimle aynı beğenileri paylaşanlara ve bu blog sayesinde hayatıma giren ve artık “dost” diyebildiğim o bir kaç kişiye çok içten teşekkürler.
Yeni yazılarda görüşmek üzere.
Kimbapsushi's Blog 
3. yılın kutlu olsun Kimbapcım. Ben de baktım da demin benim de 3 yıl olmuş. Dediğin gibi önceden blog okuyabiliyorduk, blogla ilgilenebiliyorduk ama sonra takip edecek insanlar çoğaldı ve ben hangisine yetişeceğimi bilemediğimden okumamaya başladım. Yine de blog sayesinde bir sürü iyi kötü insan tanıdım, bu tanıdıklarım ne sözlükte tanıştıklarıma, ne de başka platformlardaki arkadaşlıklara benzedi, çok daha sağlam ve samimi oldu. O yüzden az ve öz de olsa blog yazmaya devam. Senin sayende bir sürü güzel drama izledim, kpopçuları daha yakından tanıdım. Bence uzakdoğuya verdiğin emek yadsınamaz. İyi ki varsın, iyi ki açmışsın bu blogu.
Not: Biz de Super Junior’ı getirelim 😛
Sağol canım, sen de iyi ki tanıdım dediklerimdensin. Uzak doğu sevgisi sayesinde belki yüzlerce insanla muhattap oldum, bunlar içinde çok sağlam insanların da olması mutluluk verici.
Ben teşekkür ederim. Ben de sayende pek çok güzel anime izledim, senin de o aleme katkıların yadsınamaz.
Getirelim yahu ya da pılımızı pırtımızı toplayıp biz gidelim 🙂
Öncelikle nice uzun, güzel, eğlenceli, keyifli, bol sohbetli bol muhabbetli yıllara diyorum kuzum 😀
Tanışıp kaynaşmamızın çıkış noktası bu bloglar olduğu için benim için yeri çok başka, o yüzden iyiki açmışsın sözü daha bir anlamlı oluyor 😀 İyiki açmışsın, iyiki o zamanlar bir elin parmaklarını geçmiyormuş ki birbirimizi bulabilmişiz, postların altında geyikler çevirmişiz, çok eğlenmişiz:D
Uzun süre o eğlenceli aynı zamanda bilgilendirici yazılarını okumayı gönülden istiyorum. O yüzden nice ama nice uzun senelere diyorum:)
Kimbabsushi’s Blog iyiki doğmuşsun iyiki böyle bir dostu bana kazandırmışsın 😀
Sağol canım dostum, kuşkusuz şu blogun bana kattığı en değerli insanlardansın. Hiç bir şey kazanmasam, beni anlayan bir kaç dost edinmek bile mutluluk verici. Yoksa ben kimin yanında fangirllük yapıcam, kimin yanında çıldırıcam değil mi ama? Diğer arkadaşlarım bu sevgimi anlar mı? Hayatımda öyle bir boşluğu doldurduğun için de yerin çok ayrı. Bloglar olmasa da bizim dostluğumuz baki 🙂
Teşekkürler güzel sözlerin için de 🙂
1.02.2012 İtibariyle benimde 3 sene olmuş. Vaybee 🙂 Bir zamanlar burası hep dutluktu kimsecikler yoktu 🙂 Biz bize takılıyorduk mutluyduk 🙂 Nice blog yıllarına iyik açmışsın blogunu, iyiki tanımışız seni. Güzel paylaşımlarını daha önce olduğu gibi bundan sonra da takibe devam edeceğim. Önemli olan sık güncelleme yapmak deği, önemli olan kaliteli içerik oluşturmak. Dürüst ve samimi bir anlatım dilinin olması. Sahte bir karakter yaratıp her gün bir yazı yazmaktansa, kendin gibi olup, ne zaman müsait olursan o zaman güncelleme yapmanı tercih ederim kendi adıma. Başta dediklerine de aynen katılıyorum bloglar, hayranlıklar çok güzel bizler gibiler keyif alıyor ve eğleniyoruz bu durum karşısında ama garip kıskançlıkların, gereksiz ego savaşlarının olduğu görmek gereksiz ve üzücü. Yeniden Sengil Cukha Kimbapsuşi blog 🙂
Çok teşekkürler güzel sözlerin için. Ben de herşeyin az ve özünden yanayım ama yine de bazen sevdiğim bloglarda yeni yazı görmeyince üzülüyorum. Bu yüzden sorumlu hissediyorum bazen kendimi ama nicelikten ziyade niteliğe önem verdiğim için çok da pişman değilim böyle yaptığıma. Kendimce güzel şeyler paylaşmaya çalışıyorum 🙂
Sen de blogunla hepimize ilham verenlerdensin, sunbae’mizsin. Bizim aramızda o tür saçmalıkların asla yeri olmaz 🙂 Eskisi kadar sık yazıp, yorumlaşamasak da bloglamak hala eğlenceli.
asıl ben sana ve diğer blog yazarı olan arkadaşların (lafea, 4astrea )teşekkür ederim kimbapsushi 😀 Bloglarınızı zaman nuldukça büyük bir zevkle okuyorum, bilgileniyorum. sizinde dediğiniz gibi çok fazla blog açıldı ama benim takip ettiklerim çook az . her önüne gelen blog açıyor ve işin suyunu çıkarıyorlar (tabiki bu benim şahsi düşüncem)
Haklısın çok blog açılıyor ve içlerinde ne yazık ki özensiz bir dille saçmalayan da çok, görüşüne katılıyorum. Tabi yeni gelenler içinde iyiler olduğunu da unutmayalım, kurunun yanında yaş da yanmasın. Burayı o az sayıda blogun arasında görüyorsan ancak gurur duyarım. Güzel sözlerin için çok teşekkürler 🙂
Çukayeee kimbapsushi 🙂
Bende yazılarının takibindeyim pek yorum falan atamasamda..
Nice yıllara..
Çok teşekkürler. Sesini daha çok duymak aman pardon yorumlarını daha çok okumak dileğiyle 🙂
Öncelikle tebrikler, Kore olayının içinde olduğun sürece yazmaya devam edersin umarım, tavsiyelerini bekliyor olacağım bundan sonra da.
Ben de bir sürü blog açıldıkça blog takip etme hevesimi kaybettim maalesef. Ama biraz da bulup da bunuyoruz gibi de düşünüyorum bazen. Buralar hala blogu ilk açtığımız zamanlarki gibi olsaydı da sinirden haşat olmuş olabilirdik 🙂 Ortasını bulamıyoruz bir türlü 😀
Not: Yeni yazı isteriz!
Sağol Bu’cum. İşte blog sayısının artması çeşitliliği artırırken, nerden çokluk orda *çok afedersin* bokluk gibi bir durum da oluyor. Ne onlarla oluyor ne onlarsız 😛
Yazı isteme olayımız karşılıklı, ona göre.
Not: Yakında yazı gelecek 🙂
Tebrikler kimbap; nice yıllara.
İlk takip ettiğim blogcularda başı sen çekiyorsun. Okumadığım postun neredeyse yok denecek kadar az. Kendine has uslubunla bir konuyu anlatırken hem eğlendiriyor hem bilgilendiriyorsun; sanırım seni diğerlerinden ayıran yönün de bu. Bİlgisayarımın başına geçer geçmez kimbap, lafea ve ofori aylardır ilk tıklanılanlarım; geç tanıyan ben bile böyleysem ne kadar takip edenin vardır Allah bilir. Ama hak ettiğinde yadsınamaz bir gerçek. Saçlarına aklar düşüp yüzün buruşup helmoni olana kadar yaz; takibindeyim (:
Fighting!
Sözlerin gururumu okşadı, çok teşekkürler. Yazılarımda amaçladığım şey de hem eğlendirici hem bilgilendirici olması, bunu bir kişi üzerinde bile becerebildiysem ne mutlu. Bu arada arada bloguna bakıyorum, sen de gayet iyi gidiyorsun 🙂
Helmoni olana dek yazmaya çalışacağım, sağol 😀
Tebrikler, insanın yazıp söyleyeceği şeyler kolay kolay bitmez. Bloglar yaşlandıkça yazı sayısı azalıyor galiba ama bu aynı zamanda blog meselesinin daha sağlam bir alışkanlığa dönüştüğünü gösteriyor da olabilir. Bazen bloglar sosyalleşmekten daha rahatlatıcı olabiliyor (bence tabii 🙂 ). Yazılarının devamını bekleriz 🙂
Teşekkürler. Aynen öyle, anlatacak şey asla bitmiyor. Sanırım gerçekten o alışkanlık sağlam bir zemine oturdukça, yazı sayısı azalıyor. Blogda yazmanın rahatlattığına ben de katılıyorum, zaten öyle düşünmesem açmaya gerek görmezdim sanırım. Sadece dozunu ayarlamak gerek, sanırım dengeyi tutturdum 🙂
Tebrikler umarım uzun yıllar yazmaya devam edersiniz. ^_^
Teşekkürler, ben de aynısını diliyorum 🙂